سیستم های حفاظتی و امنیتی
نهایت اطمینان در پایش فضاهای باز با فناوری رادار
سیستمهای امنیتی مختلفی با فناوری های متفاوت برای نظارت بر اماکن و فضاهای بسته و باز وجود دارند مانند دوربین های مدار بسته، سنسورهای PIR ، حسگرهای مایکروویو، سنسورهای مادون قرمز و لیزر.
ابزارهای دیگر مانند سنسور لرزش و کابل های میکروفونی نیز به عنوان حسگر امنیتی استفاده می شوند.
دوربین مدار بسته یک وسیله مهم و مفید نظارتی بوده و همراه با سایر حسگرها در داخل اماکن و فضاهای باز به کار میرود.
حسگر PIR به حرارت ساطع شده از بدن انسان و حیوانات حساس بوده و ارزان ترین و عمومی ترین حسگر امنیتی است.
این حسگر از جابجایی هوای گرم، انعکاس نور و امواج الکترومناطیسی تاثیر می پذیرد، کارکرد آن اغلب با خطا همراه است یا دچار واماندگی در تشخیص صحیح می شود.
بنابراین استفاده از آن محدود به فضاهای داخلی است و یا بصورت ترکیبی و همراه با حسگر مایکروویو در فضاهای باز کاربرد دارد.
حسگرهای مادون قرمز و لیزر نیز در برابر تابش نور شدید، مه و گردو غبار دچار خطا یا واماندگی شده و بویژه برای استفاده در فضای باز مناسب نیستند.
حسگرهای لرزش و کابل های میکروفونی تحت تاثیر ارتعاشات مکانیکی اتفاقی بوده و استفاده از آنها با خطای زیاد همراه است
ارتعاشات ناشی از عبور قطار، هواپیما و کامیون، رعد و برق و غیره باعث تحریک این حسگرها می شود.
حسگرهای مایکروویو به عنوان پایدارترین و مطمئن ترین حسگر امنیتی
شناخته شده اند. رادارها در هر شرایط جوی مانند بارندگی باران
برف و تگرگ، طوفان، مه، گردوغبار، تغییرات نور، دما و ارتعاشات مکانیکی بسیار پایدارند.
طبق گزارشات منابع معتبر جهانی تعداد آلارم نابجا در حسگرهای الکترومغناطیسی میکروویو در حساس ترین شرایط فقط یک مورد در سال گزارش شده و ظریب اطمینان آلارم صحیح بیش از %99 است.
رادارهای امنیتی با تکنیک های مختلف بصورت دوطرفه (BISTATIC) و یا حسگرهای یکپارچه (MONOSTATIC) با مشخصات متناسب با کاربرد ساخته می شوند. فنس های مایکروویو، حسگرهای داپلر و انواع کابلی از این جمله اند.